Ο Στέλιος αποφασίζει να περάσει λίγες μέρες πριν το Πάσχα σε ένα μέρος ονειρικό, μεταξύ γης και ουρανού, περιτριγυρισμένο με αμπέλια, δέντρα, οπωρώνες και πανέμορφα κτίσματα. Παίρνει το αεροπλάνο και φτάνει στη Θεσσαλονίκη κι από εκεί οδικώς στην Ουρανούπολη. Έχει τελικό προορισμό την Χερσόνησσο του Άθω, το Άγιο Όρος. Στο Κελί της Ιεράς Μονής Μυλοποτάμου συναντά τον αρχιμάγειρα του Αγίου Όρους, τον μοναχό Επιφάνιο τον Μυλοποταμινό και μαζί περιηγούνται στις κουζίνες, στα αμπέλια, στα κελάρια. Μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα συζητούν για την γαστρονομία, τα έθιμα, ενώ η επίσκεψή τους συμπίπτει και με τον αγιασμό των αμπελιών της Μονής. Οι αγιορείτικοι αμπελώνες είναι ξακουστοί, όπως και ο κρασί τους. Δοκιμάζουν τα φρέσκα κρασιά της φετινής σοδειάς και ο Στέλιος σκέφτεται πώς μπορεί να αξιοποιήσει αυτή τη γεύση σε μια νέα συνταγή του. Στην κουζίνα της Μονής μαζί με τον μοναχό φτιάχνουν έναν σιμιγδαλένιο χαλβά από τον οποίο ο Στέλιος εμπνέεται μια ασυνήθιστη συνταγή, ένα μοναδικό νηστίσιμο έδεσμα και ιδανικό κέρασμα για τις μέρες πριν το Πάσχα.

Με σεβασμό στις θρησκευτικές παραδόσεις του τόπου μας ο Στέλιος φτιάχνει ένα σιμιγδαλένιο χαλβά με λάδι, που τον τυλίγει σε φύλλο κρούστας, δημιουργώντας μια πρωτότυπη εκδοχή ενός πεντανόστιμου ατομικού χαλβαδένιου γλυκού.

Και μία φανουρόπιτα με γλυκό κόκκινο κρασί και αρώματα από μπαχαρικά και πορτοκάλι. Με τα πιο απλά υλικά και τη μαεστρία του Στέλιου, φτιάχνεται η γνώριμη σε όλους μας πίτα.

Ιδανικά γλυκά για τη Μεγάλη Εβδομάδα που μπορείτε, όμως, να τα απολαμβάνετε όλο το χρόνο!