Την εποχή του τρύγου, πρωταγωνιστής των γλυκών είναι η παραδοσιακή μουσταλευριά. Μια εύκολη και κλασική συνταγή με ελάχιστα υλικά και απίθανη γεύση.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τον μούστο να βράσει. Σε ένα μπολ διαλύουμε τον νισεστέ σε λίγο νερό, ανακατεύοντας με έναν αβγοδάρτη. Μόλις βράσει ο μούστος, προσθέτουμε σιγά σιγά το μείγμα του νισεστέ, ανακατεύοντας συνεχώς για να μη σβολιάσει το μείγμα. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να δέσει και να γίνει κρέμα. Σερβίρουμε σε μπολ που τα έχουμε πρώτα ραντίσει με λίγο νερό. Πασπαλίζουμε με το σουσάμι και λίγη κανέλα και σκορπίζουμε στην επιφάνεια τους ξηρούς καρπούς και τα σπόρια από το ρόδι. Σερβίρουμε τις μουσταλευριές σε θερμοκρασία δωματίου ή δροσερές, από το ψυγείο.
Παίρνουμε λευκά, αρωματικά σταφύλια, τα πλένουμε και τα πιέζουμε σε σουρωτό, για να πάρουμε τον χυμό τους. Αυτόν τον σουρώνουμε δύο τρεις φορές, να γίνει πολύ διαυγής. Τον βράζουμε σε χαμηλή φωτιά, ξαφρίζοντας συνεχώς μέχρι να μείνει η μισή ποσότητα. Σε αυτή τη φάση είναι μούστος, ενώ αν τον βράσουμε περισσότερο, μέχρι να συμπυκνωθεί κι άλλο και να γίνει ένα δεμένο σιρόπι, αυτό είναι το πετιμέζι.
